แสดงหัวข้อทั้งหมด

ตอนนี้ฮอลิเดย์มาห้าอาทิตย์แล้ว เกือบจะได้เวลากลับแล้ว อีกไม่ถึงสองอาทิตย์ครับ ได้เวลาจองตั๋วแล้วครับ ก็เป็นไปตามความบ้า low cost airline  ตอนนี้ ผู้เขียนก็ได้เข้าไปดูข้อมูล จะจองตั๋วที่ scoot air ราคาต่อคนก็ประมาณ 10000 บาท แต่ก็มีปัญหาในการจอง ทำให้จองไม่ได้ แล้วก็มีเวลาแวะพักสิงคโปร์แค่2 ชั่วโมงด้วย ซึ่งผู้เขียนคิดว่าไม่พอในการที่จะออกไปเที่ยวนอกสนามบิน คิดได้อย่างนี้แล้ว ก็เลยต้องไปดูอีกสายการบินหนึ่งคือ air asia ค่าตั๋วประมาณ13000 บาทต่อคนครับ แต่มีเวลาพักตั้ง12 ชั่วโมง ผู้เขียนคิดว่าเอาละครับ เพียงพอที่จะออกไปข้างนอก ก็เลยจอง จ่ายเงิน เรียบร้อยซื้อตั๋วแล้ว สบายละ แต่มันไม่เป็นอย่างที่เราเข้าใจละครับที่ว่า เมื่อได้โทรไปเช็คหลังจากการจองเรียบร้อยแล้ว ปรากฏว่า 12 ชั่วโมงที่พัก ที่มาเลเซีย ไม่ได้ออกจากสนามบินครับ เพราะเราซื้อแบบ fly through มันตรงไหน ที่บอกเราครับ ไม่เเห็นครับ ก่อนหน้านี้ซื้อตั๋ว scoot air จากออสเตรเลีย ไปสิงคโปร์ ก็ได้แวะพักที่สิงคโปร์ได้ แต่ใช้วิธีเดียวกันนี้กับ air asia ไม่ได้ ครับ นั่นคือ อย่าเอาระบบการจองของอีกบริษัท มาใช้กับอีกบริษัทหนึ่ง ต่างบริษัทก็ต่างระบบกัน ความซวยมาเยือนแล้วครับ เพราะความมั่นใจเลยจองเลยไม่ได้สอบถามก่อน สรุปได้ความว่า ถ้าเป็นสายการบินแอร์เอเชีย ต้องการออกไปข้างนอก ตอนเครื่องพัก เราต้องซื้อตั๋ว2 ครั้ง ครั้งแรก ต้องซื้อตั๋วจากไทยไปมาเลเซียก่อน หลังจากนั้นซื้อจากมาเลเซียไปออสเตรเลีย  เออเข้าใจแล้วครับ แต่มันก็สายไปแล้วครับท่าน ค่าโง่กรณีนี้คือรอพักเครื่องเกือบ12 ชั่วโมงที่มาเลเซียครับ  มันคือบทเรียนเลยว่าทุกอย่างต้องมีการตรวจสอบ ก่อนตัดสินใจอะไรลงไป ต้อบรอบคอบช้าแต่ชัวร์ครับ  อย่าด่วนทำอะไรเร็วแล้วผิดพลาด มันไม่คุ้มกันเล๊ย.....

วันนี้มาเดินงานมหกรรมหนังสือแห่งชาติ ครั้งที่20  คนแยะครับที่รถไฟฟ้าใต้ดิน มาก่อนงานเปิด เลยต้องมานั่งกินกาแฟรอที่แบลคแคนย่อน สั่งกาแฟ สั่งอาหาร เราเผื่อว่าทานไมาหมด ก็เลยบอกว่า ใส่กาแฟเป็น take away พนักงานเค้าก็บอกว่า ทุกอย่างที่นี่ใส่เครื่องดื่มเป็น take away ทั้งหมดครับ เราก็เลยถึงบางอ้อ ว่า เค้าประหยัดน่าดูเลยครับ ข้อดีคือ ทางร้านไม่ต้องมาล้างแก้ว ถือว่าเยี่ยมครับ ประหยัดเวลา พลังงาน ประหยัดเงินจ้างคนล้างจานด้วย ความคิดดีครับ แบลคแคนย่อนสาขานี้ๆม่เล็กครับ แต่ก็เห็นมีคอมพิวเตอร์อยู่ไม่กี่จุดครับ สอง สามจุดได้ ไม่เหมือนที่เอ็มเค ผู้เขียนเห็นเค้าติดตั้งไอแพดไว้แต่ละโต๊ะให้ลูกค้าสั่งอาหารเองเลย ลงทุนน่าดูครับ แต่ถามว่าจำเป็นหรือไม่ ท่านผู้อ่านลองคิดดูครับ หรือเค้าทำเพื่อภาพลักษณ์ของร้านอาหารเค้า ว่าเป็นผู้นำเรื่องเทคโนโลยี่ อันนี้ไม่ทราบครับ

ไปเชียงใหม่อีกรอบครับเพื่อไปตรวจสายตา และไปพยายามปิดงานขายระบบลูกค้าสัมพันธ์ ที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่หนึ่ง

สังคมก้มหน้า พนักงานเซเว่น พนักงานร้านกาแฟ และพนักงานโรงแรมที่ผู้เขียนเข้าไปพัก ล้วนแล้วแต่ก้มหน้าดูมือถือของตัวเอง ไม่ดูลูกค้า เห็นแล้ว สงสารเจ้าของครับ รู้มั๊ยครับว่า พนักงานไม่ใส่ใจงาน ไม่สนใจลูกค้า ไปสนใจแต่มือถือ บ้ามั๊ยครับ เค้าจ้างมาทำงานแต่ไปเล่นเฟส ไปคุยไลน์ เพื่ออะไรครับ มันทำให้การบริการลูกค้าดีขึ้นหรือครับ พนักงานไม่มีงานอื่นๆทำหรือครับ จริงๆแล้วน่าจะออกกฏ ห้ามพกมือถือขณะทำงาน น่าจะดีที่สุดครับ เพื่อประสิทธิภาพในการทำงาน นี่คือตัวอย่างที่เลวของการใช้เทคโนโลยี่ แต่ถ้าเราเอามันมาใช้ในการเพิ่มยอดขายให้กับธุรกิจอันนี้น่าสงเสริมครับ เช่น เอามาโพสรูปสินค้า โปรโมชั่นการขายผ่านกรุ๊ปลูกค้าในไลน์  อย่างนี้น่าจะดีกว่ามั๊ยครับ

วันนี้ซื้อตั๋ว air asia จะกลับกรุงเทพแล้วครับ ไม่น่าเชื่อระบบเช็คอินท์ผ่านแอพมือถือของ air asia ไม่สามารถทำงานได้ ลองหลายครั้ง สุดท้ายผู้เขียนต้องไปทำการเช็คอินท์ด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ ทำไมครับ ? สาเหตุ ปัญหา ที่ call center ตอบไม่ได้ ได้แต่บอกว่า รอซักพักแล้วค่อยกลับมาทำใหม่ค่ะ  ตอบไม่ได้ว่าทำไม ไม่สามารถด้วยแอพเช็คอินท์บนมือถือไม่ได้ครับ

ร้านอาหาร Goodview village chaingmai
ใหญ่โตมโหฬารมากครับ ขุดเป็นสระน้ำขนาดใหญ่ ด้านบนเป็นที่นั่ง บรรยากาศ ร่มรื่น น่านั่งมากครับ ประดับตามแนวทางเดินด้วยโคมไฟ มีบางพื้นที่ให้นั่งในห้อง ฉลาดมากครับ ไม่ต้องติดแอร์ ประหยัดค่าไฟไปได้เท่าไหร่ นักดนตรีอยู่บนเวที ที่ลูกค้ามองเห็นจากทุกทิศ พนักงานมียืนประจำเป็นจุด บริการดีครับ บรรยากาศเยี่ยม ยากที่คู่แข่งจะตามทัน นี่แหละครับถ้าใหญ่ มันก็ต้องใหญ่ไปเลย ถ้าเล็กก็ต้องมีกลุ่มลูกค้าของตัวเองชัดเจน และเลี้ยงตัวเองได้
ระบบคอมพิวเตอร์ของกูดวิว วิลเลจ คือพนักงานรับออร์เดอร์จะเขียนออร์เดอร์ จากการที่ลูกค้าสั่ง แล้ว จะเอาใบออร์เดอร์ที่เป็นใบก็อปปี้เอาไว้ที่โต๊ะลูกค้าหนึ่งใบ  เอาไปให้แคเชียร์คีย์ลงคอมพิวเตอร์หนึ่งใบ ใบสุดท้ายเอาไปครัวหรือบาร์นำ้ ที่เอาให้ลูกค้าหนึ่งก็อปปี้เพื่อยืนยันว่าคุณสั่งอาหารอะไรบ้าง สอบถามพนักงาน บอกว่าน้อยคนที่จะเช็คใบออร์เดอร์พวกนี้ครับ แค่5% ครับที่หยิบมาเช็คว่าตัวเองสั่งอะไรไปบ้าง
พนักงานมีร้อยกว่าคน เท่าที่สอบถาม และสังเกตุ พนักงานเสริฟใส่เสื้อสีแดง  พนักงานแม่บ้านที่มาเก็บจานไปล้างใส่เสื้อสีแดง ซึ่งจะเข้างานช้ากว่าพนักงานเสริฟและเลิกทีหลังประมาณหนึ่งชั่วโมง พนักงานทำงานวันละสิบชั่วโมง พนักงานเสริฟได้ค่าแรงห้าพันบาทต่อเดือน เฉลี่ยแล้ววันละเกือบสองร้อยบาท (ที่ออสเตรเลียชั่วโมงละสองร้อยกว่าบาทไทย)  ตอนเช็คบิล พนักงานที่เอาบิลมาให้เป็นคนละคนกับพนักงานเสริฟครับ งง ครับ ก็เลยเรียกพนักงานมาสอบถามได้ความว่า พนักงานที่มาเก็บเงิน จะเป็นพนักงานเก่าๆที่เจ้าของไว้ใจ เราก็งง ว่าต้องไว้ใจทำไมวะ น้องพนักงานบอกว่า บางทีเงินทิปรวมอาจจะหาย ถ้าเป็นพนักงานที่ไม่ซื่อสัตย์มาเก็บเงิน เพราะอาจเอาเงินทิปไปเข้ากระเป๋าตัวเองไม่แบ่งให้ใคร

กลับแล้วครับ จากเชียงใหม่ไปกรุงเทพ ครบกำหนดกลับอีกแล้ว ในการมารอบที่สองของเที่ยวนี้ รู้สึกว่าเวลามันเดินไวมากครับ ต้องกลับไปทำงานที่ออสเตรเลียอีกแล้ว ออ ต้องเรียนปริญญาโทด้วย ไม่ใช่แค่ทำงาน

081115
จากเมืองไทยไปออสเตรเลีย โดยแอร์เอเชีย แวะที่ มาเลเซีย 12 ชั่วโมง อย่างที่เล่าเรื่องนี้มาแล้วข้างต้น ว่า แอร์เอเชียบอกว่าออกข้างนอกไม่ได้ เมื่อวานนี้ผู้เขียนได้รับ อีเมลตอบกลับ จากอีฟอร์มที่เขียนสอบถามไปแล้ว ทางแอร์เอเชียก็ยืนยันมาเหมือนเดิม ว่า ออกไปด้านนอกไม่ได้เหมือนเดิม ถ้าต้องการออก ต้องไปสอบถามเจ้าหน้าที่ภาคพื้นดิน ที่สนามบินมาเลเซียเอาเอง แล้วผู้เขียนก็สอบถามว่า มีเบอร์หน่วยงานที่เราจะคุยมั๊ยขอหน่อยครับ ปรากฏว่า ไม่มีเบอร์ให้ครับ ไม่น่าเชื่อว่าคุณภาพครบจะไม่สามารถหาเบอร์หน่วยงานที่เกี่ยวข้องให้ผมได้ ผิดหวังครับ เอาละไม่เป็นไร หาเอาเองก็ได้วะ ผู้เขียนก็สอบถามจากอากู (google.com) ก็ไม่น่าเชื่อเหมือนกันครับโทรไปไม่ตำ่กว่าสิบเบอร์ที่สนามบินมาเลเซีย ไม่มีคนรับสายครับ เอาละครับต้องไปตายเอาดาบหน้าแล้วครับ ก็ต้องไปสอบถามที่สนามบินมาเลเซียเวลาเราบินไปถึงที่นั่น
ลุ้นระทึกละครับว่าต้องอยู่สิบสองชั่วโมงที่สนามบินหรือออกไปข้างนอกได้ครับ
ถึงสนามบิน ผู้เเขียนก็เดินไปตามป้ายหละครับ มาหยุดที่ป้าย transfer flight เลี้ยวขวามือ กับไปที่แผนกอิมมิเกรชั่นเลี้ยวขวามือ มุ่งตรงไปคุยกับอิมฯครับ โชคดีครับเค้าบอกว่าออกได้แต่กลบเข้ามาให้ทันนะ แนะนำว่ามาก่อนสามชั่วโมง อันนี้เราโอเคอยู่แล้วครับ ก่อนออกไปก็ต้องสอบถามว่ามีเวลาแค่นี้ไปไหนได้บ้าง ได้คำแนะนำมาสามสี่ที่ แต่ที่ที่ต้องไปแน่ๆคืออาคารตึกแฝกปิโตรนัทครับ แล้วก็ถึงมาเลเซียแล้วครับได้ชักภาพหน้าตึกนี้เรียบร้อย นี่หมายถึงเราถึงมาเลเซียแล้ว พอแล้วครับ
กลับสนามบินแล้วครับ ออ ลืมเราเรื่องสนามบินของมาเลเซีย สนามบินนี้น่าจะเป็นสนามบินใหม่แห่งที่สองของเค้า พูดคุยกับเจ้าหน้าที่เช็คอินท์แอร์เอเชียที่เมืองไทยเค้าว่าอย่างนั้น ข้อดีมากๆที่ผู้เขียนไม่เคยเจอ ไม่ว่าจะที่ออสเตรเลีย ไทย บาหลี ญี่ปุ่น ตอนที่เราจะเข้าเมืองประเทศไหนก็ตาม เราจะต้องกรอกเอกสาร การเข้าเมืองใส่ชื่อ และรายละเอียดของเรา แต่ที่นี่ ประเทศนี้ ไม่ต้องกรอกใดๆทั้งสิ้งใช้แค่นิ้วชี้สองนิ้ววาง แล้วก็ยื่นพาสปอร์ตให้เค้า ได้ลองสอบถามเจ้าหน้าที่อิมฯที่ทำหน้าที่นี้ว่า ทำอย่างนี้มากี่ปีแล้วที่ไม่ต้องกรอกเอกสาร คำตอบคือ เค้าทำมาเมื่อสี่ปีก่อนหน้านี้แล้วครับ โอ ระบบ มันดีอย่างนี้เลยหรือครับ เพราะเอาจริงๆแล้วที่เรากรอกเอกสารทุกครั้งที่จะเข้าประเทศไหนก็ตาม มันก็กรอกข้อมูลตามใบพาสปอร์ตเรานั่นแหละครับ ไม่กรอกก็ไม่น่ามีปัญหา เยี่ยมมากครับ ทำได้อย่างไรครับ เนี่ยแหละครับ เวลามันจะชนะกัน มันก็จุดเล็กๆอย่างนี้แหละ เพราะจุดใหญ่ๆทุกคนรู้ ทำเป็นกันหมดแล้ว แต่จุดเล็กๆอย่างนี้แหละที่เป็นการบริการเหนือความคาดหมาย งง ครับ และประทับใจในความไม่ยุ่งยากครับผม ที่สำคัญในการต่อคิว มีช่องคนเอเชียด้วย รู้สึกดีครับ ได้รับเกียรติมากกว่าชาวต่างชาติทั่วไปครับ รู้สึกภูมิใจลึกๆว่ามาเลเซียเค้าแคร์เรานะเค้าให้ความสำคัญกับคนไทย คนเอเซียนะ ทำได้ดีครับ
ตอนนี้ขึ้นเครื่องแล้วครับ airbus ลำใหญ่กว่าดอนเมืองมามาเลเซีย โชคดีได้นั่งที่เบาะด้านหน้าไม่มีเก้าอี้ ยืดขาได้สบายครับ นานๆจะโชคดีซักทีครับ อันนี้มันก็แล้วแต่ดวงด้วยครับ
ใกล้ถึงแล้วครับ ซิคนีย์ที่รัก เช็คเวลา อีกสองชั่วโมงได้ครับ เวลาตอนนี้ แค่เกือบแปดโมงเช้าครับ เวลาที่จะถึงตามกำหนดการคือสิบโมงสี่สิบห้านาทีครับ




วิเคราะห์แอร์เอเชีย
ผู้เขียนคิดว่า การใช้บริการของสายการบินนี้ น่าจะสิ้นสุดณ การเดินทางครั้งนี้แล้วครับ เพราะว่า ห่วยครับ ที่แจ้งว่า ตอนแวะพักเครื่องที่มาเลเซียออกไปข้างนอกไม่ได้ แต่จริงๆแล้วเราออกไปได้ ไม่ทราบว่าแจ้งผู้เขียนอย่ างนี้ทำไม ทำไปเพื่อะไรครับ ต้องมีการให้เรากรอก e from ส่งไปให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง แล้วก็ต้องคอย จดหมายตอบกลับอีก มันบ้าไปแล้วครับ ทำไมเวลาผู้เขียนไปติดต่อที่ตรวจคนเข้าเมือง ไม่เห็นมีปัญหาอะไร ออกได้ ออกมาแล้ว เข้ามาแล้ว ถึงมาเลเซียแล้ว ไม่เห็นจะยุ่งยากเลย นี่นะหรือแอร์เอเซีบ "บินไม่คุ้ม คุณภาพไม่ครบ"